Za mną już 100 wpisów na blogu! Czas na małe podsumowanie tego czasu, zastanowienie się nad tym, co w blogowaniu cieszy i satysfakcjonuje najbardziej oraz wyznaczenie nowych celów.

Tak sobie wymyśliłam, że setny post na blogu będzie o samym blogowaniu - jego plusach i minusach. Nie udało się, był z kalendarzem. Czas nadrobić! Ciekawi, co planuję?

Prowadzenie bloga wymaga kilku umiejętności. Niektóre są typowo techniczne, ale część związana jest z rozwojem osobistym, pracą nad własnymi słabościami. Nie da się regularnie publikować wpisów bez odpowiedniej motywacji oraz organizacji pracy. Nie stoi nad nami szef, który będzie nas pilnować i pouczać, za wszystko odpowiada autor bloga. To chyba najtrudniejszy element blogowania, który zniechęca wiele osób. Dla mnie także stanowi to pewne wyzwanie, ale postanowiłam mu podołać na swój, kreatywny sposób - tworząc własne narzędzia do organizacji i planowania. Mój organizer do pobrania Wam też przypadł do gustu, co bardzo mnie cieszy ;-)

Tworząc tę stronę przypomniałam sobie kilka zagadnień informatycznych, odświeżyłam moją dotychczasową wiedzę. HTML wciągnął mnie na nowo i teraz stale staram się poszerzać moje umiejętności.

Musiałam też poduczyć się z SEO, dowiedzieć się, jak pisać treści, żeby łatwo było je znaleźć. Nie piszę pod słowa kluczowe i nie staram się na siłę zmieniać konstrukcji zdań, ale na bieżąco aktualizuję moją wiedzę związaną z nowymi wytycznymi dotyczącymi pozycjonowania.

Dzięki blogowaniu prawie codziennie sięgam po aparat. Fotografia towarzyszy mi od lat, ale nigdy nie w takim wydaniu. Taka ilość zdjęć uczy przede wszystkim sprawnej selekcji i obróbki materiału. Dopiero po paru miesiącach blogowania nauczyłam się bez żalu odrzucać nieudane ujęcia i sprawnie wybierać zdjęcia, które umieszczę w poście. To bardzo przydatna umiejętność dla każdego fotografa!

Bardzo mnie cieszy to, że dzięki blogowaniu stale się rozwijam. Lubię wyzwania i bez tej strony pewnie umarłabym z nudów ;-)

To trudne pytanie, bo nie ma na nie jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko zależy od motywacji oraz typu bloga. Zupełnie inny cel będą spełniać artykuły eksperckie, które pojawią się przy stronie firmowej, a inny blogi mające pokazywać pasję autora. Mój zalicza się do drugiej kategorii i w tej mogę się wypowiedzieć.

Choć niektórym wydaje się, że blogowanie to wielkie korzyści finansowe, to w większości wypadków tak nie jest. Dzielenie się swoją pasją z innymi daje przede wszystkim satysfakcję. Moim zdaniem to świetne zajęcia dla osób, które z różnych powodów siedzą w domu, które szukają nowych możliwości rozwoju, które potrzebują oderwania od codzienności. Przy pracy z licznymi nadgodzinami, małymi dziećmi biegającymi po domu, stałym braku snu, prowadzenie bloga może po pewnym czasie okazać się po prostu kolejnym przykrym obowiązkiem. A wtedy zamiast motywacji, pojawi się poczucie winy - bo przecież tyle się już zainwestowało (pieniędzy, czasu), jak teraz przestać? Dlatego warto rozważyć za i przeciw przed założeniem bloga.

Co jeszcze daje prowadzenie bloga? Na pewno wspaniałe znajomości! Z czasem poznaje się innych blogerów, nawiązuje się kontakt z czytelnikami. Zwykle są to ludzie, którzy mają podobne do nas pasje, co jest cenne zwłaszcza przy nietypowym hobby.

Ale nie będę Wam ściemniać - blogowanie to też negatywne emocje. To ogromny wysiłek, to setki godzin spędzone przy komputerze. Chyba każdy w końcu trafia na jakiegoś hejtera, wiele osób boryka się z problemem kradzieży zdjęć czy treści, a czasami, jak w każdym długotrwałym zajęciu, pojawia się frustracja. Od kilku tygodni jestem tak negatywnie nastawiona do polskiej blogosfery, zwłaszcza wnętrzarskiej, że rozważałam zamknięcie bloga. Wkurza mnie to, że wiele osób nie widzi nic złego w kopiowaniu cudzych pomysłów, że niektórzy pokazują projekty DIY z takimi niedoróbkami, że widać je z daleka (a opisują się jako ekspertów w danym temacie), że ciągle mnóstwo jest blogów, które opierają się na zamieszczaniu kradzionych zdjęć. Od jakiegoś czasu uderza mnie niska jakość treści na wielu blogach. Na szczęście wyżaliłam się Karolinie z Ale tu ładnie, a ona doradziła żeby się odciąć od innych. I tak od tygodnia wypisuję się z grup na fb, przestaję obserwować irytujące mnie strony, a za to częściej zaglądam na zagraniczne blogi, gdzie autorzy podchodzą do tematu profesjonalnie i nie wstydzą się robić zdjęć detali w projektach DIY. Znalazłam na nowo motywację i coś, do czego dążę. Myślę, że każdy twórca internetowy przechodzi przez taki kryzys, wywołany przez różne powody. Ten moment to dobra chwila na przemyślenie, po co prowadzi się bloga i czy warto go dalej ciągnąć. Moim zdaniem czasami dobrze jest przyznać się, że pisanie kolejnych postów już nie sprawia przyjemności i wtedy lepiej zamknąć lub zawiesić bloga. To nie jest porażka, to po prostu dojrzała decyzja o zmianie podejścia.

Skoro już zdecydowałam, że na blogu zostaję, to co dalej? W moim życiu szykują się kolejne spore zmiany, niedługo czeka mnie operacja kolana, w między czasie muszę skończyć studia. Dlatego zdecydowałam, że na blogu pojawi się więcej wpisów z moimi przemyśleniami, niekoniecznie wnętrzarskimi. Przygotowanie wpisu DIY to nie tylko czasochłonne zajęcie, ale też dość męczące fizycznie.

Dlatego, żeby uniknąć kolejnych paromiesięcznych przerw na blogu, planuję poszerzyć tematykę strony, na taką, która niekoniecznie wymaga latania z aparatem i młotkiem. Pojawią się wpisy podróżnicze (wiecie, że kiedyś pewien Irańczyk chciał mnie kupić od Bartka?), treści typowo lifestylowe (nie martwcie się, nie będzie lania wody o dążeniu do szczęścia), a w przyszłości może coś związanego z dziećmi (z całą pewnością nie będę, sama nie mając dzieci, pokazywać Wam produktów dla nich NIEZBĘDNYCH, ale jednak jakąś tam wiedzę psychologiczną posiadam, do tego ultra zdroworozsądkowe podejście i widzę, jak często wracacie do mojego wpisu o urządzaniu pokoju dziecięcego; tego kierunku będę się trzymać). Ostatnio oglądnęłam chyba wszystkie filmy dostępne on-line, może przygotuję jakieś recenzje czy zestawienia? Na przykład - 10 najlepszych usypiaczy, 5 najdziwniejszych scenariuszy, 8 pomysłów na bohaterów, przez których zaniemówiłam (przoduje Daniel Radcliffe w roli trupa). Oj, zabrnęłam w dziwne czeluści internetu przez te ostatnie miesiące ;-) Do kuchni dalej wchodzę tylko po lody i piwo, więc na dział z przepisami nie macie co liczyć.

Ale główną tematyką bloga dalej pozostaną wnętrza, DIY i organizacja. Nawet ze złamaną nogą nie mogłam się opamiętać i mam kilka nowości do pokazania.


Oby nic mi teraz nie przeszkodziło w powrocie do regularnego pisania. Muszę Wam pokazać metamorfozę mojej sofy!

Pozdrawiam,
Kaja

P.S. Nie powinnam traktować zepsucia się łącza w chwili publikacji wpisu, jako jakiś znak, prawda? :)